Jaka pamięć ram płyta główna AK76-SN REV.B DFI
Jaka SW(lub combat) jest wg. was najskuteczniejsza na ulice?
Jaka optyka ao AA Pro-Sport?
Jaka płyta głowna w cenie 100-150zł
Jaka jest aktualna data na Aeris?
Kto jaka maszyne posiada:)
jaka to melodia?
Jaka to nuta ?
Efezjan 2 | łaską zbawieni jesteście przez wiarę
przez wiarę, niezależnie od prawych uczynków
Tanit diary
Jaką wiarę mieli ojcowie nasi?Większa część rodaków naszych chlubi się wiarą ojców, gotowi oni są życie swe za ową wiarę położyć. Ale jak wiele jest Polaków, którzy mało, albo wcale nic nie wiedzą jaką wiarę posiadali przodkowie nasi. Mówiąc o "wierze ojców" trzeba się zastanowić, o których ojcach w wierze się myśli i mówi.
Ojcowie nasi, Słowianie, czcili wiele bóstw; lecz największej czci od ojców naszych doznawał bożek światowid, którego świątynia znajdowała się w Arkonie. Bożek ów posiadał głowę ze czteroma twarzami, co dowodzi, iż ojcowie nasi wierzyli, że ich bożek światowid jest bogiem wszystkowidzącym. Życie ojców naszych Słowian, było takie, że gdy kmiotek szedł w pole z sochą orać, to chatę swoją zostawiał otwartą. Na stół kładł chleb z solą, ażeby przechodzący tamtędy pielgrzym, mógł wejść, odpocząć, posilić się i pójść sobie w drogę dalej. Wtenczas ojcowie nasi nie wiedzieli nic o tak zwanej "prawdziwej wierze rzymskiej", jednak nie obawiali się oni pozostawić dom otwarty, bo wiedzieli i byli przekonani że tam nikt dla rabunku nie wejdzie. Zostaw dziś bracie rodaku twój dom nie zamknięty, gdy idziesz do pracy, albo na rynek, a zobaczysz czy twój sąsiad posiadający "prawdziwą wiarę rzymską", pozostawi go w spokoju. Nasi ojcowie Słowianie, nie byli rzymsko-katolikami, nie posiadali tej religii rzymskiej, jaką się dziś niejeden Polak chlubi, za to mieli oni więcej cnót, aniżeli niejeden katolik chlubiący się prawdziwą wiarą rzymską. To była pierwsza wiara ojców naszych.
Kiedy po świecie zaczęła się szerzyć nauka Chrystusa Pana o zbawieniu ludzkości z łaski Bożej przez zasługi Syna Bożego na drzewie krzyża, to nauka owa po części dotarła i do ojców naszych. Kroniki podają, że na zaraniu chrześcijaństwa, naukę Mistrza z Nazaretu, głosili Słowianom apostołowie Andrzej i Paweł. Z dziejów apostolskich dowiadujemy się, że apostoł Paweł opowiadał ewangelie w kraju macedońskim; a będąc w Macedonii, odwiedził on prawdopodobnie i Słowian, przynosząc im naukę o prawdziwym żywym Bogu.
Jednak dopiero Cyril i Metody, sprowadzeni przez księcia Rastyca na Morawy około 830 r. rozpoczęli na szerszą skalę rozpowszechniać naukę chrześcijańską nie tylko pomiędzy Morawianinami, ale też i między Polanami. W owym czasie, wiele ojców naszych przyjęło naukę Chrystusa Pana, jaką opowiadali owi dwaj słowiańscy misjonarze. Tam, gdzie ową naukę przyjęto, stawiano skromne domy modlitwy, w których nabożeństwa odprawiane bywały w języku ludu miejscowego, bez żadnych ceremonji. Składało ono się przeważnie ze śpiewania, wspólnych pieśni, czytania świętej Ewangelii i kazania. Komunji udzielano wszystkim wierzącym pod dwoma postaciami, to jest chleba i wina, jak to postanowił i nakazał czynić sam Chrystus Pan. Wszyscy duchowni byli ludźmi żonatymi, na wzór apostołów i wszystkich innych pierwotnych chrześcijańskich duchownych. Ludu nie wyzyskiwano pod różnymi pozorami, jak to robi dziś większość księży rzymskich. Ludowi głoszono, że zbawienie otrzymuje się darmo z łaski Bożej, a to przez śmierć i zasługę Chrystusa Pana na drzewie krzyża; a nie za pomocą kupnych ceremonji, albo swoich własnych, tak zwanych "dobrych uczynków". Ludzi uczono żyć cnotliwie i pobożemu a takiego cnotliwego życia przykładem byli wszyscy duchowni. Przy domach modlitwy nie urządzano żadnych pijackich zabaw, ale zachęcano wszystkich chrześcijan do życia prawdziwie chrześcijańskiego. W owym to czasie ojcowie nasi przyjąwszy naukę Chrystusa Pana głoszoną im przez Bogu oddanych mężów, wierzyli oni w Boga jako Ojca pełnego łask i miłosierdzia, który chętnie grzesznikowi grzechy przebacza, jeżeli tylko grzesznik do niego z wiarą przychodzi. Przyjąwszy Boga za Ojca niebieskiego, do którego Chrystus kazał się modlić: "Ojcze nasz, któryś jest w niebie…" nie wierzyli oni, aby ten łaskawy ich Ojciec niebieski kościelnemi ceremoniami handlował, i za płacenie takowych im ich grzechy przebaczał. Wierzyli oni w Boga jako Ojca, do którego przez krew Chrystusa Pana jako Baranka Bożego mieli wszyscy jednakowy przystęp. To też była wiara ojców naszych, a była to prawdziwa chrześcijańska wiara, jakiej Polacy dziś nie mają.
Jednak niemieckie duchowieństwo, które wówczas podlegało Rzymowi, widząc, że tam gdzie Cyril i Metody głosili Ewangelje, nabożeństwa odprawiane bywają w języku ludowym, a nie łacińskim, oskarżyli owych dwóch słowiańskich apostołów o herezje. Metodego podobno trzymano w więzieniu. Historia wspomina, że w owym to czasie Ewangelia dotarła aż nad Odrę i Wisłę.
Kiedy Mieszko I żeniąc się z czeską Dubrawką, przyjął chrześcijaństwo, nie uczynił on tego z pobudek duchowo-moralnych, ale z powodów czysto politycznych. Przyjąwszy chrześcijaństwo rzymskie, zmusił on cały naród do przyjęcia tegoż. Nie było to już to chrześcijaństwo, jakie opowiadali Cyril i Metody, gdyż po śmierci Rastyca (który owych słowiańskich apostołów sprowadził), jego następca świętopełek, zaczął przechylać się na stronę niemiecko-rzymskiego duchowieństwa.
Po przyjęciu chrztu przez Mieszka I, do Polski sprowadzono niemiecko-rzymskich duchownych, i pierwszym polskim biskupem ustanowiono niemca, nazwiskiem Jordan. Słowianie przyuczeni do religji prawdziwie chrześcijańskiej, łagodnej, nie łatwo ulegali nauce obcej. Bolesław I, czyli Chrobry, syn Mieszka I, aby swoim poddanym lepiej zaszczepić wiarę rzymską, podobno kazał karać ostro wszelkie przekroczenia przepisów kościelnych. Za jedzenie mięsa w piątek, kazał przestępcy wybijać zęby. Z tego to powodu, naród był bardzo niezadowolony z narzuconej mu nowej religji, która mu nic nie dawała, oprócz utrapień i postów, dlatego przy każdej sposobności podnosił bunt tak przeciw władzy świeckiej, jako też i władzy duchownej. Aż nareszcie po śmierci Mieszka II nastąpiła zupełna reakcja narodu. Księży wygnano, rzymskie świątynie zburzono. Narzucona przemocą narodowi rzymska religja nic mu nie przyniosła, dlatego takową ze wstrętem i obrzydliwością gwałtem odrzucono.
Szlachta, która wraz z ówczesnym duchowieństwem trzymała nad ludem władzę, widząc zbliżający się koniec panowania swego, powołała na tron Kazimierza, który wraz z matką Ryksą, niemką, znajdował się w Niemczech. Ten otrzymawszy od cesarza niemieckiego Henryka III pomoc, na czele rycerstwa niemieckiego wkroczył do Polski, i siłą oręża, zmusił naród polski do poddania się nowej wierze; jako też i znienawidzonym rzymsko-niemieckim duchownym. Takim to sposobem ojcowie nasi otrzymali trzecią wiarę: wiarę rzymsko-niemiecką, którą się tak wielu naszych rodaków chlubi, nie znając swojej własnej historii. Niemcy siłą oręża zaszczepili Polakom wiarę rzymską, ale sami później takową porzucili, kiedy poznali się na kuglarstwie rzymskiego kleru.
Kiedy w Europie na początku XVI wieku zaczęli powstawać cnotliwi i bogobojni mężowie, poczęli oni wskazywać na zgniłość i zepsucie ówczesnego rzymskiego duchowieństwa, nawoływali do powrotu pierwotnej prostoty ewangelicznej. Nauki owych świętobliwych mężów przedostały się też i do ojczyzny naszej. I kiedy wówczas zaczęto się wgłębiać w księgi Pisma Św. w Polsce podniosła się oświata i w ogóle dobrobyt w całym kraju. W owym czasie zaczęto w Polsce wiele pisać, przez co zaczęła się rozwijać polska literatura; a z nią wolność sumienia. Rzymskiej organizacji zaczął grozić upadek, gdyż lud polski garnął się do czystej nauki Chrystusa Pana i apostołów. Spostrzegłszy to przebiegły Hozjusz, ówczesny biskup warmiński, sprowadził do Polski Jezuitów. Jezuici przybywszy do Polski, pomału owładnęli królem, potem wychowaniem młodzieży, a w końcu całym narodem. Literatura, wolność sumienia, jedno i drugie zaczęły upadać, a w końcu nastąpił upadek życia politycznego i niewola. Nasz historyk Walerjan Krasiński w swoim dziele pt. "Reformacja w Polsce", stawia naród polski za przykład innym narodom, gdy mówi: "Tam gdzie naród przyjmuje Ewangelię i żyje według niej, tam panuje oświata, wolność sumienia i dobrobyt. Zaś który naród gardzi Ewangelią i takową odrzuca, taki naród zaczyna upadać i staje się narodem ciemnym, zacofanym, narodem niewolniczym". To właśnie co nasz Krasiński wypowiedział, stało się z naszym biednym narodem polskim. Jezuici ze swoją obłudną nauką doprowadzili tak naród, jako też i kraj do upadku i ruiny. Im nigdy nie szło o dobro narodu, ale tylko o swoje panowanie nad ludem, im szło i idzie o ich pychę, i trzymanie ludu w największej nędzy i ciemnocie.
Których więc ojców wiarę uznajesz i zachowujesz bracie rodaku? Pamiętaj, że zbawienie jest w Chrystusie Panu, który za grzechy ludzkie umarł na drzewie krzyża, a nie w twoich zasługach, lub kupnych ceremoniach. Boga ofiarami i ceremoniami przekupywać nie można. Bogu, Stwórcy nieba i ziemi, świeczki zapalać nie potrzebujesz, bo On tobie i mnie świeci swoim wspaniałym słońcem.
Zaufaj Jemu jako Zbawcy swemu, który umarł za ciebie na drzewie krzyża i żyj ku chwale Jego świętego imienia. On cię miłuje, bo za ciebie umarł. On cię woła do siebie i chce cię zbawić. Nawróć się do Niego dziś, bo jutro może być za późno. Jego szukać nie potrzebujesz, gdyż jest On przy tobie. On widzi twoje serce i twoje myśli. Powiedz Jemu swoje grzechy, a On ci je przebaczy. Krew Pana Jezusa Chrystusa oczyszcza nas od wszystkich grzechów naszych. Chcesz więcej dowiedzieć się o miłości Bożej ku ludziom i o prawdziwej nauce jaką głosił sam Syn Boży gdy był na ziemi i Jego apostołowie?
źródło: http://chrzescijanie.info/maranatha/wiaraojcow.htm
