Prawdziwy dramat piłkarza klubu Premier League
Prawdziwa łaska Boża w której stoicie (J.N.Darby)
Zostań prawdziwa gwiazda pokera! 150$ na start!
Prawdziwy charakter religii rzymskiej [J.N. Darby]
Prawdziwa liczba bestii. 666 czy 616?
Koszulki na kortowiade - DLA PRAWDZIWYCH MĘŻCZYZN
Zobacz Jego prawdziwa twarz
Forum dla prawdziwych marzycieli i nie tylko
Kim jest ten prawdziwy Jezus? [Ed Spurlin]
Prawdziwy skład grupy D
Tanit diary
PRAWDZIWY CHRZEŚCIJANIN SZANUJE PRACĘ FIZYCZNĄ Treść ulotki "Wolność sumienia" (przedruk dosłowny; tekst napisany przez emigranta, Polonusa, Otto Heita) 2353 N. 64th Milwaukee, WI 53213 USA Idź do mrówki, leniwcze, przypatrz się jej postępowaniu, abyś zmądrzał. Nie ma ona wodza, ani nadzorcy, ani władcy, a jednak w lecie przygotowuje swój pokarm, w żniwa zgromadza swoją żywność. Leniwcze! Jak długo będziesz leżał? kiedy podniesiesz się ze snu? (Przyp.Slm.6,9) Robotnik ma słodki sen ...(Kazn.Slm.5,11;), I trudzimy się pracą własnych rąk... (1 Kor.4,12), I gorliwie się starali prowadzić żywot cichy, pełnić swe obowiązki i pracować własnymi rękami, jak wam przykazaliśmy. (1 Tes.4,11) Bo gdy byliśmy u was, nakazaliśmy wam: Kto nie chce pracować, niechaj też nie je (...). Tym też nakazujemy i napominamy ich przez Pana Jezusa Chrystusa, aby w cichości pracowali i własny chleb jedli.(2 Tes.3,10-12) Człowiek jest najwyższym stworzeniem na globie ziemskim. Stwórca wyposażył go w ciało, którym może wykonywać rzeczy niemożliwe dla wszystkich innych istot żyjących. Przygotowany został nie tylko do czynności właściwych zwierzętom (żywienie się, walka i obrona, bawienie się, zachowanie gatunku) ale dostał także zdolności twórcze i własną wolę. A z tym wszystkim miał człowiek tak postępować, aby czynić świat przyjemnym miejscem bytowania. Jednak człowiek zawiódł. Linią wytkniętą mu przez samego Boga, którą było wzajemne usługiwanie i staranie się o czynienie dobra wszystkim 14 współbytującym na ziemi, pogardził. Rozmyślnie nie chciał słuchać głosu miłującego Boga. W swoim pochodzie dziejowym ujarzmiał swoich własnych braci, niewolił ich, tworzył klasy lepsze i gorsze; uprzywilejowane, faworyzowane i potępiane; wykorzystywał słabszych i bezbronnych. śadna z dotychczasowych wielkich kultur nie była wolna od zła, którym była pogarda dla wszelkiego rodzaju pracy; a jak nam dzieje mówią, chyba najbardziej nienawistnie patrzono na pracę fizyczną. Uprzywilejowany szlachcic jawnie brzydził się nią, odnosił się do niej ze wstrętem; lubił za to zabawy, polowania, wojaczkę, pojedynki, nawet orgie - a to wszystko uważano ca coś chwalebnego, za cnoty. To samo czyniło rycerstwo, duchowieństwo i inni. Ale szlachcicami chcieli być mieszczanie i prawie każdy nowobogacki; córki ich chciały wychodzić za urzędników, pastorów, oficerów, a prace ich miały wykonywać służące, lecz nie one (jako że nie wypadało, by pani z towarzystwa rosołem pachniała!). Często narzekano na synów, którzy nie chcieli pracować. Woleli udawać panów, z chęcią grali w karty, albo popijali, musieli także być lepiej ubrani - no bo pana poznaje się przecież po cholewach! Lepsze trzeba było palić papierosy, cygara... Aż przyszedł czas, że śyd przestał dawać na kredyt, matka po kryjomu też już dawać nie mogła, przyjaciele opuszczali, bo nie można było już mówić "ja funduję". Tatuś też stanowczo przyrzekł, że wyrzuci z domu... A że każdego lenia koniec jest marny, tak i taki syn lądował niekiedy w domu poprawczym, w więzieniu, albo kończył wszystko samobójstwem. Pracowitość jest cnotą Bożą. Już na samym początku Pismo Święte mówi nam, że sam Bóg - Stwórca działał (czynił) sześć dni, a siódmego odpoczywał (1 Mojż.2,1- 2). Te słowa już od wielu wieków mówią człowiekowi, że sześć dni ma pracować, a siódmego ma odpoczywać (co nie znaczy lenić się). Człowiek otrzymał także zdolności od miłującego Boga i tymi miał naśladować Go. Każdy prawdziwy chrześcijanin wiedzieć musi, że kto nie lubi pracować, ten także nie lubi Stwórcy swego, nie chce być dzieckiem Jego (Ef.5,1) - nie wie (czy nie chce wiedzieć) że nieróbstwem nie można chwalić Boga. 15 Nieróbstwo rujnuje małżeństwa, nie buduje szczęścia rodzinnego nie przynosi pożytku społeczeństwu, nie dostarcza krajowi dobrego obywatela, tworzy pijaków, narkomanów, nawet złodziei i różnego rodzaju przestępców, bezwstydnych leniów. Drogi Czytelniku, spotykałeś już chyba ludzi, u których w polu porządku nie ma, podwórko zaniedbane, dach nie naprawiony, pies budy nie ma i musi w mrozie i upałach stać pod okapem (często bez naczynia ze świeżą wodą), ogródek pełen chwastów itd.,itd., a gdy go zapytasz, czy załatwił już, czy chciałby załatwić teraz sprawę zbawienia z Bogiem, to on w najuprzejmiejszy sposób odpowie: "O tak, to jest ważna rzecz, ja się jutro do niej zabiorę!". Drodzy Bracia i Siostry, musimy wiedzieć, że pracowitość i usłużność mają wielkie miejsce w Słowie Bożym. Koniecznie musi te cechy posiadać każdy odrodzony człowiek. Jezus Chrystus, Zbawiciel nasz, rzekł o sobie: "...Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, lecz aby służył..."(Mat.20,28). Na Swoich uczniów nie wybierał leniów, ani zarozumiałych faryzeuszów, ale ciężko pracujących rybaków. Wielkim przykładem w poszanowaniu dla pracy duchowej i fizycznej jest nasz kochany ap. Paweł, wykształcony w swoim czasie człowiek, nie żebrał o pieniądze, ale własnymi rękoma tkał namioty i zarabiał na chleb dla siebie i towarzyszy w swoich misyjnych podróżach. Naśladujmy Pawła i chętnie pracujmy także fizycznie! O.H.
