ďťż
Tanit diary
Procesor AMD ATHLON 64 X2 4200+ + Monitor LG LSD19
Windows 7 Home Premium PL 32/64-bit BOX
Windows 7 Home Premium PL 64 bit BOX
Opóźnienie na Ventrilo 2.1.4 Winows 7 ultimate 64 bit
Commodore 64 - 100 gier
Metody badania uszkodzeń i usuwania na nośnikach cd
Trwałe metody depilacji
TaiCHI WU style - Wang Peisheng
Typy NeroNa
Sierpniowy Konkurs Modelarski 2010
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • anette.xlx.pl

  • Tanit diary

    Sprzedam - 64 Leg-Attack Methods of SHAOLIN KUNG-FU - By Wang Xinde ; w języku polskim. Posiadam kilka egzemplarzy, jeśli jeszcze nie wiesz co to jest na dole zamieszczam fragmenty. Książka legenda, wydana gdzieś za komuny i przetłumaczona na polski ja szukałem jej 7 lat. Miałem dwa egzemplarze, dzięki czemu udało mi się skompletować text oraz ilustracje. Możesz jej szukać jak ja, albo poprostu napisać do mnie na moderatorx@wp.pl, jeśli chodzi o cenę myślę że się dogadamy, na pewno nie będzie to 100 ani 1000 zł. Ale nie mam zamiaru oddawać ich byle komu za przysłowowego piątaka. Włożyłem dużo pracy aby ją znaleźć i wspólnie z innymi złożyć do kupy. Ksiązka jest bezcenna, i dzieliłem się nią z każdym kto naprawdę potrafił oddać serce, sztuce kung-fu "w działaniu dążyć do perfekcji".
    Mogę się również zamienić, jęsli chcesz mogę wymienić się z to bą materiałami szkoleniowymi.... ale najbardziej potrzebuje podręczników akademickich, z medycyny...

    Nie mam czasu ganiać po wszystkich forach ani siedzieć w internecie, ale jeśli napiszesz na mój domowy e-mail (moderatorx@wp.pl) napewno na niego odpowiem, mam tylko 11 egzemlarzy (szczerze różnej jakości, ktoś chciał ksero ktoś robił sobie wydruk, zostało to co zostało i na pewnowięcej nie będzie, ale proszę wszystkich aby w miarę własnych możliwości również dzielili się tak wspaniałą i niedostępną publikacją) Pozdrawiam

    - Chinese Kung-Fu Series - 3 -

    64 Leg-Attack Methods of SHAOLIN KUNG-FU

    By Wang Xinde

    SPIS RZECZY
    o autorze
    przedmowa
    Naturalna Szkoła Jingang-Chan Sztuk Wojennych Shaolin
    Siedem Gong
    Pięć Prac
    Dwie techniki
    Siedem Metod
    Osiem Taktyk
    Istotne cechy zastosowania metod ataku nogami
    1. Interpretacja istotnych cech
    2. Główne miejsca trafień ludzkiego ciała
    Rys. 1 Widok z przodu ludzkiego ciała
    Rys. 2 Widok z tyłu ludzkiego ciała
    64 Metody Ataków Nożnych
    CZĘŚĆ PIERWSZA - Metody ataku jedną nogą /30/

    1. Żmija Strzelająca Językiem
    2. Żółty Pyton Macha Swoim Ogonem
    3. Feniks Rozkłada Swoje Skrzydła
    4. Dziki Koń Uderzający Kopytom
    5. Żmija Zwija Swój Język
    6. Zahaczenie punktu Kunlun
    7. Przednia krótka noga
    8. Żmija atakująca brzuch
    9. Biały Żuraw Wyciągający Ciało
    10, Lampart Machający Ogonem
    11. Mnich Kopiący Kamyki
    12. Czarny Tygrys Machający Ogonem
    13. Żmija Uderzająca w Serce
    14 Głodny Lew Stawia Swoją Łapę
    15. Czarny Smok Zmiatający Ziemie
    16. Czarny Niedźwiedź Tupie Łapą
    17. Generał Dosiadający Konia
    18. Uderzenie Rogiem Nosorożca
    19. Atakujący Nosorożec
    20. Głodny Tygrys Chwytający za Serce
    21. Nurkujący Sęp Składający Skrzydła
    22. Uderzenie w brzuch i zahaczanie krocza
    23. Kopnięcie podeszwą w policzek
    24. Trafienie w głowę nogą zataczający łuk w tył
    25. Kopnięcie w tył głowy przeciwnika
    26 Pijący Nosorożec
    27. Galopujący Koń Stawiający Kopyto
    28. Pełzanie Żółtego Pytona
    29. Złoty Smok Machający Ogonem
    30. Dziki Koń Nadeptujący na Noge

    CZĘŚĆ DRUGA - Metody ataku nogami z wyskoku /9/

    31. Skaczący Tygrys Połyka Serce
    32. Lecący Smok Machający Ogonem
    33. Skaczący Wąż Prześlizgujący się Przez Dziurę
    34 Dziki Tygrys Patrzący w Tył
    35. Złoty Smok Pijący Wode
    36. Dźgniecie Złotą Włócznia
    37. Złoty Lampart Przeskakujący Przez Rów
    38. Pustelnik Uderzający w Skałe
    39. Opadający Sęp Trzepotający Skrzydłami

    CZEŚĆ TRZECIA - Złożone Metody Ataków Nogami /25/

    40. Bieg Głodnego Lwa
    41. Zahaczenie i Przesunięcie
    42. Dwa Smoki Machające Ogonami
    43. Bądzący Kozioł
    44. Lew Skaczący Na Dwa Lamparty
    45. Elegancko Kroczący Generał
    46. Ukłon Czarnego Niedźwiedzia
    47. Złamanie Kości Goleniowej i Sięgnięcie Nerki
    48. Złamanie Kości Goleniowej i Trafienie w Serce
    49. Złajanie Kości Goleniowej i Zaatakowanie Zamachem
    50. Złamanie kości goleniowej i Zatrzaśniecie drzwi
    51. Złajanie Kości Goleniowej i Machniecie Ogonem
    52. Trafienie w Kość Goleniową i Zaatakowanie Żeber
    53. Trafienie w Kość Goleniową i Dosiadanie Konia
    54. Trafienie w Kość Goleniowy i Dźgnięcie w Gardło
    55. Trafienie w Kość Goleniową i Uderzenie Kolanem
    56. Lecący Żuraw Prostujący Nogi
    57. Lecący Smok Uderza w Brzuch
    58 Skaczący Tygrys Uderzający w Pierś
    59. Poskromienie Smoka i Oswajanie Tygrysa
    60. Trzy Smoki Bawiące się Szponami
    61. Łańcuch Kopnięć Okrężnych
    62. Złoty Lampart Rzucający Się w Przód
    63. Łańcuch Kopnięć w Brzuch
    64. Lew Bawiący Się Pazurami

    O AUTORZE
    Wang Xinde, trzydzieści osiem lat, jest mistrzem Wushu i Qigong dobrze znanym w prowincji Zhejiang. Trenował także ”Naturalną Szkołę Jingang-Chan Sztuk Wojennych Shaolin”, która jest połączeniem Wushu i Qigong /tzn. kombinacją medytacji i pięści/ rzadko widzianym nawet w Chinach.
    Od najmłodszych lat Wang pokochał Wushu. W wieku pięciu lat uczył się od swojego ojca istotnych rzeczy Gongliquan /ćwiczenie ogólnorozwojowe/, Dahongquan i Xiaohongquan. W wieku siedmiu lat trenował Huaquan, a w wieku piętnastu lat został zaakceptowany na ucznia przez Jingwu Chanshi, buddyjskiego mnicha z Naturalnej Szkoły Jingang-Chan, który wędrował z Hangshou do Sichuan. Młody chłopiec codziennie chodził do szko­ły, a wieczorami ćwiczył Wushu. W czaaio krótszym niż jeden rok opanował trzydzieści dwie sekwencje Wushu, co zyskało duże uznanie u jego nauczyciela. Teraz zapoznał on go sekretem sześciu głównych umiejętności Qigong, tzn. trzech umiejętności zewnętrznych - pracy ciała, pracy oddechu i pracy koncentracji oraz trzech umiejętności wewnętrznych - ekspresji, dźwięku i harmonii. W końcu połączył on Wushu i Qigong. Dzięki rygorys­tycznemu treningowi z Jingwu oraz sześciu miesiącom treningu indywidualnego Wang uzyskał wielką biegłość tak w Wushu, jak i Qigong.
    Po śmierci swojego ukochanego nauczyciela Wang Xinde da­lej stosował się do jego nauk i ćwiczył wytrwale przez następ­nych dziesięć lat. Nie utrzymywał przy tym żadnego kontaktu z zewnętrznym światem. Dopiero w roku 1979 został szefem wyszko­lenia Drużyny Wushu Prowincji Zhejiang. Dzięki prowadzonym przez niego treningom członkowie grupy byli przygotowani do zawodów już w ciągu kilku miesięcy. Debiut tej drużyny miał miejsce na narodowym pokazie Wushu, który odbywał się w Nanning w prowincji Guangxi. Później został zaproszony do zademonstrowania umiejętności swoich i drużyny w Beijing na Czwartjch Na­rodowych Zawodach. Zdobyli oni tam wysoką nagrodę kręgu Wushu a także duże uznanie u publiczności. Dzięki temu Naturalna Szkoła Jingang Chan Sztuk Wojennych Shaolin została zaprezento­wana zwykłym ludziom. W roku 1981 Wang został sędzią na Naro­dowych Zawodach Wushu.
    Będąc szefem wyszkolenia drużyny Zhejiang Wushu zapoz­nał swoich uczniów z "Trzema sekwencjami boksu węża". Jest to jedna z siedmiu umiejętności Naturalnej Szkoły Jingang­Chan. Jest to unikalny styl ze wspaniałymi postawami, który na zewnątrz wygląda łagodnie, ale jest mocny wewnątrz. Dzię­ki uzyskanym w ten sposób umiejętnościom jedna z dziewcząt, o nazwisku Shen Shujuan, zdobyła w roku 1980 piąte, a w roku 1981 pierwsze miejsce na Narodowych Zawodach Wushu. Zyskała ona sobie duże uznanie zagranicznej widowni, kiedy w roku 1981 brała udział w pokazach odbywających się w kilku krajach europejskich. Inna dziewczyna, Zhang Xiaoyan, wspaniale zademonstrowała swoje umiejętności w Japonii w roku 1980 i zosta­ła tam bardzo ciepło przyjęta przez ludzi z kręgu japońskich sztuk wojennych. Inny zdolny uczeń Wang Xinde'a, Ji Chunhua, zagrał rolę "łysego orła" w filmie "Klasztor Shaolin".
    Od roku 1967 Wang wykorzystuje Qigong do badania pacjen­tów i leczenia ich dolegliwości. W kwietniu 1980 roku brał udział w badaniach na temat Qigong oraz pięciokrotnie prowa­dził grupy treningowe, które za każdym razem liczyły prawie po sto osób. Obecnie jest on znaną i szanowaną osobistością w kręgu Wushu prowincji Zhejiang.

    Chun Ben

    PRZEDMOWA
    Każde żyjące na ziemi stworzenie musi walczyć o przeży­cie. W całej długiej historii rodzaju ludzkiego człowiek rozwinął różne rodzaje form samoobrony, aby móc żyć i rozwi­jać się. I to właśnie Jest powodem powstania i doskonalenia się Wushu.
    W ciągu swojej liczącej kilka tysięcy lat historii Wushu było praktykowane przez niezliczone rzesze Chińczyków i roz­wijane przez wielu mistrzów Wushu, którzy opracowywali nowe techniki i doskonalili swoje umiejętności. Dzisiejsze Wushu oznacza nie tylko walkę z przeciwnikiem w celach samoobrony, ale jest także formą fizycznego treningu ze swym unikalnym narodowym stylem.
    Wushu jest rodzajem sztuki walki z bronią lub bez niej oraz składa się z serii ofensywnych i defensywnych ruchów, które łączą ze sobą ruch i bezruch, szybkość i powolność, żywość i łagodność oraz zwody i rzeczywiste ataki. Dzięki kulturowej wymianie z różnymi krajami Wushu rozprzestrzeniło się także poza granice Chin, a wolny styl walki tej sztuki został zaadoptowany nawet do sportu. Wysokie umiejętności i dzikość walki sportowców zawsze są interesujące i ekscytujące. Dużą popularność zyskały sobie także "filmy Kung Fu", które są oparte właśnie na wolnym stylu walki.
    Naturalna Szkoła Jingang-Chan jest rzadko widzianą szko­łą Wushu w Chinach. Charakteryzuje się ona unikalną teorią walki oraz serią wewnętrznych i zewnętrznych umiejętności, a zwłaszcza biegłością w ataku nogami. Będąc następcą nie ży­jącego już mnicha Jingwu opanowałem różne umiejętności Natu­ralnej Szkoły Jingang-Chan, które zawierają 108 metod ataku nogami. W celu spopularyzowania tej rzadkiej szkoły sztuki walki, co przyczyni się z pewnością do jeszcze większego roz­woju Wushu w Chinach, przedstawiłem swoją wiedzę w tej książ­ce. Pragnę też zapewnić, że z radością przyjmę każdą krytykę i wszelkie komentaże od czytelników, a zwłaszcza starszej ge­neracji mistrzów Wushu.
    Książka ta jest wstępnym potraktowaniem sekwencji i kom­binacji ruchowych, sposobów wyzwalania siły oraz prawidłowej oceny sytuacji walki zawartej w 64 metodach ataku nogami. Mam nadzieję, że będzie to dobry wstęp do różnych umiejętności Naturalnej Szkoły Jingang-Chan. Pozostałe 44 metody ataku nogami, zwane "32 metody ataku nogami na ziemi" oraz "12 me­tod kończących ataków nogami, zaprezentowane będą gdzie in­dziej.
    Jak już wspominałem wcześniej, walka w wolnym stylu jest rodzajem współzawodnictwa, które dla bezpieczeństwa za­wodników powinno być pozbawione niebezpiecznych ruchów i technik. Czytelnicy, którzy zainteresują się ćwiczeniem 64 metod ataku nogami, powinni pamiętać, że techniki te stoso­wane są w sytuacjach rzeczywistej walki, tak że autor nie po­nosi odpowiedzialności za ewentualne uszkodzenia powstałe w czasie walki sportowej.
    Wang Xinde luty 1982

    NATURALNA SZKOŁA JINGANG-CHAN SZTUK WOJENNYCH SHAOLIN
    Naturalna Szkoła Jingang-Chan Sztuk Wojennych Shaolin jest rzadko spotykaną gałęzią chińskiego Wushu. Chociaż pow­stała ona, co sugeruje jej nazwa, w Klasztorze Shaolin w Górach Songshan w Prowincji Henan, jednak jest ona ćwiczona tylko przez ograniczoną liczbę mnichów z Prowincji Sichuan. Jeat ona znana tak niewielu ludziom z zewnętrznego świata, że właściwie nikt nie zna prawdziwego jej rodowodu. Uważa się, że miejscem narodzin tej szkoły był wspaniały klasztor o nazwie Anpu zbudowany za dynastii Tang /618 - 907 ne./. Klasztor ten znajdował się na południowy-zachód od Chengyu, w Prowincji Sichuan. Mnich Jingwu, współczesny mistrz tej szkoły, był kiedyś członkiem Klasztoru Baolong znajdującego się w tej właśnie prowincji.
    Chociaż Naturalna Szkoła Jingang-Chan stosuje się do tradycji sztuk wojennych Shaolin, jednak różni, się w sposób istotny od pozostałych odgałęzień szkół Shaolin. Po pierwsze, wszystkie odgałęzienia szkoły Shaolin traktują Bodhidharmę, hinduskiego mnicha, który założył w Chinach szkołę buddyjską Chan, jako twórcę sztuk wojennych Shaolin. Jednak Naturalna Szkoła Jingang-Chan uważa za swojego twórcę pierwszego prze­ora Klasztoru Shaolin, którym był Hatuo. Po drugie, wszyst­kie odgałęzienia sztuk wojennych Shaolin oddzielają praktykę Wushu od doktryn buddyjskich, tak że między tymi dwoma spra­wami nie ma żadnej wewnętrznej więzi, Natomiast Naturalna Szkoła Jingang-Chan prowadzi treningi Wushu w oparciu o dok­tryny Chan i stara się połączyć wszystko w jedną całość. Po trzecie, biorąc pod uwagę terminy buddyjskie, sztuki wojenne Shaolin powstały ze szkoły Chan, natomiast Naturalna Szkoła Jingang-Chan zawiera w sobie Chan i Tantryzm.
    Znakiem Jingang-Chan jest koło podzielone na dwie równe części Yin /element kobiecy, negatywny/ i Yang /element męski, pozytywny/. Te dwie części są dalej podzielone na cztery co oznacza, że istnieje Yin wewnątrz Yang i vice versa. Dwie dzielące linie przecinają się na wzajem, co oznacza nieza­leżność Yin i Yang oraz jedność tych przeciwności.
    Dzięki temu emblematowi Jingang-Chan nie tylko potrafi wyjaśnić ewolucję i rewolucję wszystkich istnień we wszechś­wiecie, ale także stara się kierować swoimi teoriami i umiejętnościami Wushu zgodnie z doktrynami Buddyzmu. Każdy ruch walki w Naturalnej Szkole jest blisko związany z jej znakiem.
    Jakie jest znaczenie nazwy "Naturalna Szkoła Jingang-Chan"? Chan jest jądrem nazwy Jingang-Chan i jest skróceniem transkrypcji sanskryckiego słowa "Dyana", które oznacza "spokój i myślenie" lub "duchową transformację". Zgodnie z doktryną Jingang-Chan, natura ludzkiego istnienia była orygi­nalnie czysta i identyczna z istnieniem Buddy. Ta czysta na­tura ludzkiego istnienia została jednak stracona, ponieważ człowiek zafascynowany emocjami i pragnieniami zewnętrznego świata doprowadził do tego, że jego dusza została przez nie opanowana. Jednak ten wewnętrzny "brud" może zostać usunięty poprzez samooświecenie uzyskane dzięki przestrzeganiu i ćwi­czeniu zasad Chan. Jingang-Chan jest prawie identyczna ze szkołą Buddyzm Chan, która posługuje się "bezpośrednim bada­niem ludzkiego serca w celu zrozumienia Buddy i stania się
    nim". Przestrzeganie zasad Chan i praktykowanie ćwiczeń powo­duje, że człowiek przechodzi od "reguł" do "medytacji", od "medytacji" do "mądrości", aż w końcu uzyska "niebiańską mą­drość" i dostanie się do królestwa "gdzie nie robi się nic, a mimo to robi się wszystko".
    Te trzy kroki "reguły, medytacji i mądrości" stanowią także, podstawowe zasady Qigong /umiejętności oddychania/ prak­tykowanego w Naturalnej Szkole Jingang-Chan. Współczesny mistrz tej szkoły, mnich Jingwu, powiedział kiedyś swoim ucz­niom - "Praktyka Chan hartuje waszą naturę, oddychanie, po­zycję i umiejętności. Innymi słowy, trening natury, oddycha­nia, pozycji i umiejętności zawiera się wewnątrz Chan". Oz­nacza to, że doktryna Jingang-Chan jest nie tylko zasadą wio­dącą, ale także treścią Qigong i Wugong /umiejętności wojen­ne/ tej szkoły. Tutaj właśnie następuje zespolenie Chan z Qigong i Wugong lub mówiąc prościej Chan znajduje się w umie­jętnościach, a umiejętności w Chan.
    "Jingang" oznacza po chińsku diament, a więc najtwardszy naturalny materiał, "którego świetlista natura jest testem nieuniknionego przeznaczenia. Fakt, że Jingang został wybra­ny do opisania umiejętności i użyteczności Chan, informuje nas, że sztuki Jingang-Chan nie pozostawia przeciwnikowi żad­nych szans, kiedy jest użyta w rzeczywistej walce.
    Nazwa "Naturalna Szkoła" oznacza, że to odgałęzienie Wushu stosuje się do zasad natury. Wszystkie sekwencje ruchów i pozycji /za wyjątkiem pozycji Buddy/ reprezentują "ciała niebieskie lub ziemskie istoty." Nawet więcej, w zwykłej sztuce walki zawsze można znaleźć wykorzystanie "mostu" /po­zycji przygotowawczych rąk do ataku lub obrony/, a praktycy często starają się stworzyć taki "most", jeśli nie jest on dostępny. Jednak w sztuce walki Naturalnej Szkoły nie jest po­trzebny żaden "most". Dzięki wykorzystaniu różnych metod "przylegania i absorbowania" praktyk może zneutralizować ruch przeciwnika bez potrzeby wykorzystywania jego "mostu" lub stwarzania własnego. Jest on przygotowany, w najbardziej na­turalny sposób, do spotkania z atakiem wroga i natychmiast znajduje u niego słabe punkty i niedokładności ruchowe. Każdy jego ruch - atak czy obrona, przesunięcie w przód czy wycofa­nie się - jest zręczny i naturalny, gdyż opiera się na zasa­dach wykorzystywanych w Jingang-Chan.
    Podsumowując i biorąc pod uwagę całość nazwy Naturalnej Szkoły Jingang-Chan widzimy, że Chan odnosi się do teorii, za­sad i wewnętrznych umiejętności, natomiast Naturalna Szkoła oznacza ćwiczenia, metody i zewnętrzne umiejętności. Innymi słowy, Jingang-Chan reprezentuje pogodny "bezruch", a Szkoła Naturalna żywy "ruch". Jednak należy pamiętać o tym, że te dwie rzeczy są ze sobą na wzajem zintegrowane, tak że umiejęt­ności walki i umiejętności Chan tworzą pojedynczą całość.
    Qigong zawarty w Naturalnej Szkole Jingang-Chan należy do kategorii Buddyjskiego Qigong, który posiada własną teorię i system. Umiejętności Buddyjskiego Qigong obejmują Pięć Pozycji Dharni, Siedem Pozycji Batuo oraz Pięćset Pozycji Jingyi /z których osiemnaście jest często praktykowanych/. Metoda prak­tykowania Buddyjskiego Qigong polega na rozpoczynaniu od Dha­rani oraz przechodzeniu kolejno przez Batuo i Jingyi, tak aby dojść w końcu do duchowego odwrócenia Dharani.
    Naturalna Szkoła Jingang-Chan posiada 32 sekwencje sztuk wojennych, z których każda jest ściśle związana z wymienianymi powyżej pozycjami Qigong. Początkowych Pięć Pozycji Dharani /są to pozycje Buddy, smoka, żurawia, tygrysa i jastrzębia/ to umiejętności Qigong i Wugong. Siedem Pozycji Batuo to esencja Wugong tej odmiany Wushu. Jest to rodzaj osłaniającego /ochraniającego/ boksu, w którym Qigong i Wugong są wysoce zintegrowane. W środku znajdują się trzy pozycje żurawia, smoka i lwa, z których każda posiada wysoką energię, ducha i ruch. Pozycje czterech kierunków to pozycje tygrysa, lamparta, we­ża i sępa. Każda z nich charakteryzuje się mocną postawą, siłą, wdziękiem i żywotnością. Pozycje Jingyi obejmują naj­wyższy poziom zaawansowania w Naturalnej Szkole Jingang, gdyż są wysoce zintegrowanym połączeniem boksu i Chan.
    Naturalna Szkoła Jingang-Chan, jak już wspominano wcześ­niej, zawiera dwie główne grupy technik, które są ze sobą blisko związane. Określane są one mianem umiejętności "bez­ruchu" i umiejętności "ruchu". Biorąc pod uwagę te dwie gru­py umiejętności, boks i sztuka walki z bronią określane są jako widzialne umiejętności, a Qigong czyli techniki wewnętrz­ne określane są mianem niewidzialnych umiejętności.
    Widzialne umiejętności Naturalnej Szkoły Jingang zawie­rają Siedem Gong, Pięć Prac, Dwie Techniki, Siedem Metod i Osiem Taktyk.
    Siedem Gong
    1. Muyugong - umiejętność wytrzymywania ciosów /Muyu ozna­cza kąpanie się/.
    2. Yijingong - twarde techniki pięści, dłoni, podeszwy, krawędzi stopy, palców, łokcia, przedramienia i palców rąk /Yijin oznacza utwardzanie kości i mięśni/.
    3. Zhuanggong - umiejętność pozostawania niewzruszonym pod gradem ciosów i kopnięć /Zhuang oznacza słup/.
    4. Tuigong - umiejętność szybkiego i zwinnego poruszania się /Tui oznacza nogę/.
    5. Qibigong - techniki kolana i łokcia, które obejmują także kości podudzia /Qibi oznacza kolano i łokieć/.
    6. Jinggong - widzialna część widzialnego cyklu niewidzial­nych umiejętności /Jing oznacza bezruch/.
    7. Qigong - widzialna część niewidzialnego cyklu widzial­nych umiejętności /Qi oznacza oddychanie/.
    Pięć Prac
    1. Praca wzroku 3. Praca nóg
    2. Praca kroków 4. Praca ciała
    5. Praca rąk
    Dwie techniki
    1. Limaishu - techniki regulowania pracy żył i tętnic innych ludzi.
    2. Tiaosheshu - techniki regulowania pracy własnych żył i tętnic.
    Siedem Metod
    1. Kopnięcie - 108 metod ataku nogami.
    2. Uderzenie - połączone ruchy pieści, dłoni, palców i innych części kończyn górnych.
    3. Rzuty - różne metody zapaśnicze obalania przeciwnika na podłoże.
    4. Trzymania - metody trzymań i dźwigni, takie jak chwyta­nie żywego wroga, uwalnianie się z chwytów przeciwnika oraz różnego rodzaju kontrchwyty.
    5. Pady - różne techniki amortyzowania upadków.
    6. Pchnięcie - metoda odrzucania przeciwnika z eksplodują­cą siłą.
    7. Łupnięcie - bliskie ataki wykonywane kolanem, łokciem, biodrami, barkami i głową.
    Osiem Taktyk
    1. Otwarcie - otwarcie naturalne i 11 pozostałych.
    2. Natarcie - taktyka rzucania się na przeciwnika.
    3. Nacisk - taktyka aktywnego zaangażowania się w zwarcie.
    4. Przechodzenie - przechodzenie najpierw w prawo lub w lewo, a następnie z tyłu przeciwnika.
    5. Ruch w przód i wycofanie się - taktyki wykorzystywane przy ruchach frontalnych.
    6. Uniki - taktyki uników i atakowania słabych punktów ciała przeciwnika.
    7. Skoki - wyskoki i trafienia zadawane w powietrzu.
    8. Pady - celowe upadki na ziemię w celu przeprowadzenia ataku.
    Jak widać z tego arsenał Naturalnej Szkoły Jingang-Chan jest bardzo bogaty. Jednak do dzisiaj Zhiji, uczeń mnicha Jingwu, zaprezentował publicznie tylko trzy serie Boksu Węża. Niniejsza praca jest pierwszą książką dotyczącą sztuki walki Naturalnej Szkoły Jingang-Chan Sztuk Wojennych Shaolin.
    Yunwu

    Postscriptum
    Przedstawiono tutaj 64 metody ataków nożnych wykorzysty­wanych w sztukach wojennych Shaolin. Jednak oprócz tych 64 metod istnieją także 32 metody ataków nogami z podłoża, 12 metod fatalnych ataków nogami oraz prawdopodobnie wiele, wiele innych. Oczywiście techniki nożne nie są jedynymi, taktykami wykorzystywanymi w rzeczywistej walce. Oprócz tego istnieją także techniki ręczne, zapasy, przewroty, walka w zwarciu łok­ciami i kolanami, kontratakowanie z ziemi, a wszystko to zawarte jest w chińskich sztukach wojennych. Jednak w rzeczywistej walce musisz dążyć do uzyskania przewagi nad przeciwni­kiem przy pomocy Siedmiu Metod - kopnięcia, uderzenia, rzuty, trzymania, pady, pchnięcia i łupnięcia. Spośród tych siedmiu metod książka ta zajmuje się w szczególności kopnięciami i oczywiście nie muszę wcale podkreślać ich ważności. Jednak musisz pamiętać o tym, aby nie wykorzystywać nadmiernie technik nożnych przy jednoczesnym pominięciu pozostałych sześciu metod. W rzeczywistej walce, jeśli potrafisz koordynować wszystkie swoje ruchy, uzyskaj przewagę nad przeciwnikiem dzięki odpowiedniemu wykorzystaniu okazji i prawidłowemu wykorzystaniu wszystkich znanych ci technik.
    Książka ta stanowi wprowadzenie do wiedzy Naturalnej Szkoły Jingang-Chan. Szkoła ta oparta jest na Qigong, ćwicze­niach oddechowych, co wyrażone jest symbolicznie przez koło podzielone dwiema krzywymi liniami. Jednak umiejętności te nie zostały zawarte w tej książce, gdyż stanowią zaawansowany etap treningu.
    Rękopis tej książki czytało wielu z moich przyjaciół. Często zadawali oni pytania, który z wszystkich 64 metod ataku nogami jest najlepsza i najpraktyczniejsza. Moja odpowiedź była taka, iż każdej rzeczy, którą idealnie wykonują inni ludzie, ty musisz się najpierw nauczyć, zrozumieć i przećwiczyć. Umiejętności te okazują się praktyczne w rzeczywistej walce tylko wtedy, gdy potrafisz prawidłowo i swobodnie wykorzysty­wać je. Wszystko więc opiera się na nauce i trenowaniu tego, co zostało przedstawione w tej książce.

    Wang Xinde.
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • rozszczep.opx.pl
  • ďťż
    Wszelkie Prawa ZastrzeĹźone! Tanit diary Design by SZABLONY.maniak.pl.