ESET NOD32 Antivirus Home 4.0.467.0 PL + DZIAŁAJĄCE KLUCZE
Klucze do enkoderów Dolby Digital Live i DTS na X-Fi / AUDiG
Van der Sar: doświadzczenie kluczem do sukcesu
Kaspersky Internet Security 2009 + klucze
Klucze do avasta Professional za 25zl + vat
Kolejna ofiara "Niebieskich", rewelacja sezonu gon
Po włćzeniu gry ,Wiecej grafiki (niebieski ekran)
ASUS K50C + WIndows XP = Niebieski ekran :/
Niebieskie oczy wynikiem mutacji
Zamawiam czÄĹci w TAU Brno !!
Tanit diary
Klucze do Królestwa NiebieskiegoKlucz:
gr. kleis (od kleio: "zamykać")- umożliwiający otwieranie i zamykanie drzwi 1 Sam. 23:7; Ap. 3:7, klucz jest symbolem władzy tego, który go posiada, i może oznaczać panowanie nad "Królestwem niebieskim" nad "śmiercią, "Hadesem" albo "otchłanią" może także symbolizować dostęp do wszelkiej mądrości Iz. 22:22;Mt. 16:19; Łk. 11:52; Ap. 1:18; 9:1; 20:132
Klucze, to następny element składający się na tezę Kościoła rzymskokatolickiego o prymacie jurysdykcyjnym apostoła Piotra. "A ja ci powiadam, że ty jesteś Piotr, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne nie przemogą go. I dam ci klucze Królestwa Niebios; i cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w niebie, a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie”
Tak brzmią słowa Jezusa Chrystusa, ale co w tym miejscu mówi Kościół rzymskokatolicki? "Dam klucze tobie i twoim następcom..." Kościół
rzymskokatolicki stworzył tę naukę na poparcie instytucji papiestwa. Z takiej interpretacji jasno wynika, że jeżeli Piotr był tym, który otrzymał klucze, to i jego następcy będą je posiadali jako jego spadkobiercy. Na tej podstawie jest budowane twierdzenie, że poza Kościołem rzymskokatolickim nie ma zbawienia. Chociaż ostatnio nastąpiły pewne posunięcia kurii rzymskiej, aby trochę złagodzić w oczach innych wyznań chrześcijańskich to stwierdzenie, to jednak prosty lud jest nadal tak nauczany i nie wyprowadza się go z błędu. Chciałbym, abyśmy mogli bliżej spojrzeć na tę sprawę, podchodząc do niej bardzo poważnie.
Jeśli Piotr i jego następcy zamkną drzwi dla kogoś, a Jezus Chrystus je odemknie, lub jeśli Piotr i jego następcy odemkną drzwi, a Jezus Chrystus je zamknie, to cała sprawa dania kluczy Piotrowi jest niczym innym, jak tylko pustą grą słów. Otrzymanie kluczy na tych warunkach przez Piotra i jego następców nie miałoby żadnego znaczenia dla nich. Jeśli Piotr i jego następcy rzeczywiście otrzymali klucze do Królestwa Niebieskiego od Jezusa Chrystusa, to jeśli oni odemkną drzwi, nikt nie ma prawa ich zamknąć, a jeśli zamkną, to muszą one pozostać zamknięte. Lecz czy taki jest rzeczywisty stan? Wynikałby z tego wniosek, że Jezus Chrystus zrzekł się na zawsze i we wszystkich wypadkach prawa do sądzenia ludzi, zaś Piotr i jego następcy byliby absolutnymi panami i sędziami nieba i ziemi w sprawach dotyczących całej ludzkości. Tylko ci, którym Piotr i jego następcy zezwolą, wejdą do Królestwa Niebieskiego, a ci, którym nie zezwolą, pozostaną na zewnątrz Królestwa. Jeśli jest naprawdę tak, to co oznaczają słowa Pana Jezusa zawarte w Ew. Mt. 25:32-35 i 41-46: "I będą zgromadzone przed nim wszystkie narody, i odłączy jedne od drugich, jak pasterz odłącza owce od kozłów. I ustawi owce po swojej prawicy, a kozły po lewicy. Wtedy powie król tym po swojej prawicy,: Pójdźcie, błogosławieni Ojca mego, odziedziczcie Królestwo, przygotowane dla was od założenia świata. Albowiem łaknąłem, a daliście mi jeść, pragnąłem, a daliście mi pić, byłem przychodniem, a przyjęliście mnie." (Mt. 25: 32-35) "Wtedy powie i tym po lewicy: idźcie precz ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny, zgotowany diabłu i jego aniołom. Albowiem łaknąłem, a nie daliście mi jeść, pragnąłem, a nie daliście mi pić. Byłem przychodniem, a nie przyjęliście mnie, nagim, a nie przyodzialiście mnie, chorym i w więzieniu a nie odwiedziliście mnie. Wtedy i oni odpowiedzą mu: Panie! Kiedy widzieliśmy cię łaknącym, albo pragnącym, albo przychodniem, albo nagim, albo chorym, albo w więzieniu i nie usłużyliśmy ci? Wtedy odpowie im tymi słowy: Zaprawdę powiadam wam , czegokolwiek nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, i mnie nie uczyniliście. I odejdą ci na kaźń wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego." (Mt. 25:41-46)
W poprzednim zaś rozdziale Chrystus mówi: "Dlatego i wy bądźcie gotowi, gdyż Syn Człowieczy przyjdzie o godzinie, której się nie domyślacie. Kto więc jest tym sługą wiernym i roztropnym, którego pan postawił nad czeladzią swoją, aby im dawał pokarm o właściwej porze? Szczęśliwy ów sługa, którego pan jego, gdy przyjdzie, zastanie tak czyniącego. Zaprawdę powiadam wam, że postawi go nad całym mieniem swoim." (Mt. 24:44-47) Mówiąc zaś o słudze niewiernym Pan zaznacza: "Przyjdzie pan sługi owego w dniu, w którym tego nie oczekuje, i o godzinie, której nie zna. I usunie go, i wyznaczy mu los z obłudnikami; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów." (Mt. 24:50-51)
W rozdziale 13 Ew. Łukasza Jezus mówi: "Starajcie się wejść przez wąską bramę, gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, ale nie będą mogli. Gdy wstanie gospodarz i zamknie bramę, a wy staniecie na dworze i pukać będziecie w bramę, mówiąc: Panie, otwórz nam, a on odpowie: Nie wiem skąd jesteście." (Łk. 13:24-25)
W Podobieństwie o pszenicy i kąkolu Jezus Chrystus wyraźnie zaznacza, że słudzy, znalazłszy kąkol, mówią do pana swego: "...Czy chcesz więc, abyśmy poszli i wybrali go? A on odpowiada: Nie! Abyście czasem wybierając kąkol, nie powyrywali wraz z nim i pszenicy. Pozwólcie obydwom
rość razem aż do żniwa. A w czasie żniwa powiem żeńcom, Zbierzcie najpierw kąkol i powiążcie go w snopki na spalenie, a pszenicę zwieźcie do mojej stodoły." (Mt. 13:28-30)
Uczniowie zwracali się do Jezusa aby im wytłumaczył tą przypowieść. "... Ten, który sieje dobre nasienie, to Syn Człowieczy. Rola zaś, to świat,
a dobre nasienie, to synowie Królestwa, kąkol zaś to synowie Złego... Syn Człowieczy pośle swoich aniołów i zbiorą z Królestwa jego wszystkie zgorszenia, i tych, którzy popełniają nieprawość." (Mt. 13:37-38 i 41)
Należy zwrócić uwagę na fakt, że Pan Jezus nigdzie nie mówi o tym, jakoby on miał przyjąć tych, których rozgrzeszyli apostołowie i uznali ich godnych Królestwa Niebieskiego. W każdym zaś przypadku On sądzi sam bezpośrednio lub przez swoich aniołów. Sędzią, który wyda wyrok i oddzieli dobrych od złych, jest wyłącznie Jezus Chrystus i nikt inny. Postawmy też teraz pytanie: Czy w dniu sądu ostatecznego Jezus Chrystus
zabierze klucze do Królestwa Niebieskiego od Piotra i jego następców, które im dał przedtem, i zacznie sądzić ponownie to, co oni już poprzednio osądzili? Jeśli tak będzie w rzeczywistości, to jakie będzie miało znaczenie otwieranie czy zamykanie drzwi przez Piotra i jego następców? Klucze w takim razie nie mają dla nich żadnej wartości. Czy może powiemy, że w ostateczny dzień sądu Pan Jezus Chrystus przyjdzie tylko ratyfikować to, co Piotr i jego następcy załatwili? W takim razie nie byłoby prawdą to, co Chrystus mówił, że On przyjdzie sądzić; albo to co czytamy w Objawieniu Jana. "...To mówi Święty, prawdziwy, Ten, który ma klucz Dawida, ten który otwiera, a nikt nie zamknie, i Ten który zamyka, a nikt nie otworzy." (Obj. 3:7) Problemu jaki jest zawarty w tym wersecie nie mogą rozwiązać najtęźsi teolodzy rzymskokatoliccy. Tak też, żaden z ich apologetów nie łączy faktu dania kluczy Piotrowi z sądem ostatecznym. Zapewne obawiają się oni konsekwencji wynikających z tej nauki.
Często używam tu terminu Piotr i jego następcy, a to powodu, że Kościół rzymskokatolicki tak naucza. Trzeba tu zauważyć, że Pan Jezus i Jego apostołowie ani razu nie powiedzieli tego. Jezus bardzo wyraźnie mówi do Piotra "Tobie" dam klucze i co "Ty" otworzysz będzie otworzone, a co zamkniesz będzie zamknięte. Ani jednego razu nie pada stwierdzenie "I twoim następcom". Jezus ani razu nie mówił o następcach Piotra, nigdy też nie dał kluczy Kościołowi. Chrystus nie powiedział: "Na tej skale zbuduję kościół mój i dam mu klucze Królestwa Niebieskiego". Nie dał też On kluczy dwunastu apostołom, lecz tylko dał je Piotrowi: "Dam ci klucze..."
A więc co oznaczają klucze, które były dane jednej osobie z prawem używania? Powiedzenie to nie odnosi się do prawa "wiązania i rozwiązywania", gdyż to prawo, zgodnie z Ew. Mateusza rozdział 18, nadane było wszystkim apostołom: "Zaprawdę powiadam wam: Cokolwiek byście związali na ziemi, będzie związane i w niebie; i cokolwiek byście rozwiązali na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie." (Mt. 18:18)
Nie należy wiązać przywileju nadania kluczy, z mocą wiązania i rozwiązywania, która była dana dla wielu. Apostoł Piotr otrzymał jedno polecenie, którego nikt inny nie mógł wykonać, a mianowicie: On inaugurował erę Kościoła przez otwarcie drzwi Królestwa Niebieskiego najpierw dla Żydów i prozelitów w dniu zesłania Ducha Świętego, a potem i wszystkim poganom w domu Korneliusza. Widocznie Jezus Chrystus pragnął dać Piotrowi klucze podobnie, jak dają klucze jakiegoś państwowego budynku znanej osobistości dla dokonania otwarcia.
Widzimy to podczas ogólnego zgromadzenia zboru jerozolimskiego, kiedy to apostoł Piotr z pewnym zadowoleniem i dumą stwierdza fakt nadania mu tego przywileju przez Pana: "...Mężowie bracia, wy wiecie, że Bóg już od dawna spośród was mnie wybrał, aby poganie przez usta moje usłyszeli słowa Ewangelii i uwierzyli." (Dz. 15:7) Trzeba tu zwrócić uwagę, że apostoł Piotr nie powiedział: "Mężowie bracia, wy wiecie, jak to Bóg uczynił wybór między nami i ustanowił mnie nieomylną głową Kościoła, więc na mocy tego, ja decyduję ex cathedra o sprawie, nad którą jest prowadzona dyskusja." On powiedział tylko, że "Bóg między nami zrobił wybór, aby przez moje usta poganie usłyszeli słowa Ewangelii" Tym samym Piotr wyjaśnia znaczenie nadania kluczy. Czy można to rozumieć w inny sposób? "Tobie, Piotrze - mówi Chrystus - Ja dam klucze". Nie "Tobie i innym apostołom", gdyż jeden wystarcza do inauguracji. Lecz i Piotr, i inni apostołowie byli zdolni wiązać i rozwiązywać, poruszając moce niebieskie przez modlitwy. Chrystus nie powiedział "Tobie i twoim następcom", gdyż idea następstwa apostolskiego nie jest znana w Nowym Testamencie.
Apostołowie byli jedyną grupą świadków Jezusa Chrystusa. Nawet apostolstwo apostoła Pawła było kwestionowane z tego powodu, że nie chodził on z Jezusem, przeciw czemu apostoł Paweł bronił się, udowadniając, że widział Jezusa Chrystusa w chwale, co mu dawało prawo apostolskie.
"Czy nie jestem wolny? Czy nie jestem apostołem? Czy nie widziałem Jezusa, Pana naszego? Czy wy nie jesteście dziełem moim w Panu? Jeśli dla innych nie jestem apostołem, to jednak dla was jestem; wszak pieczęcią apostolstwa mego wy jesteście w Panu. Moja obrona przeciwko tym, którzy mnie oskarżają, jest taka" (I Kor. 9:1-3)
Który z papieży posiadał jeden z tych przywilejów? Na jakiej więc podstawie biskupi rzymscy roszczą sobie prawo do apostolstwa? Gdzie jest wypowiedź Jezusa Chrystusa albo apostoła Piotra, że to prawo może być przeniesione na inną osobę poza dwunastoma Jego uczniami? Jezus Chrystus wypowiadał swoje myśli bardzo dokładnie, wyraźnie więc podkreślał różnicę pomiędzy "ty", "wy" i "on". "Ty" Piotrze będziesz założycielem Mego Kościoła, będziesz tym, który położy pierwszy kamień tego budynku, dając świadectwo o Mojej boskości, ty też będziesz
przy jego inauguracji. Tobie dam klucze, udzielając ci przez to specjalnego zaszczytu.
"Wy" apostołowie, razem z apostołem Piotrem, którego oświadczenie o Mojej boskości jest fundamentalnym kamieniem, będziecie budować Kościół Mój. Wszystko, co wy wykonacie przy budowie tego gmachu, będąc natchnieniu przez Ducha Świętego, i "wprowadzeni przez niego we wszelką prawdę" (Ew. J. 16:13), ja potwierdzę.
"On", Kościół, będzie miał moc, on będzie wyposażony w nadprzyrodzoną moc, której wszystkie moce piekła nie przemogą.
Tobie, Piotrze, dam klucze do otworzenia w celu inauguracji czasu łaski. Jemu - Kościołowi, dam moc przetrwania aż do skończenia dni.
Kończąc chciałbym podkreślić fakt, że jeżeli chce się udowodnić twierdzenie o nieomylności papieża, należałoby udowodnić, że Pan Jezus dał klucze Piotrowi i jego następcom lub że Piotr, który był w stanie otwierać i zamykać, przekazał wszystkie swoje przywileje swoim następcom, czyli biskupom rzymskim. Twierdzenie takie nie może jednak być przez nikogo udowodnione.
źródło: http://chrzescijanie.info/maranatha/klucze.htm
