Ostateczne taktowania karty graficznej AMD-ATI Radeon HD 290
CZŁOWIEK I JEGO PRZEZNACZENIE (R.Pache)
WIECZNE POTĘPIENIE (wg. R.Pache)
Tornado Records - ostateczna wyprzedaz po £1.99
CO ROBIĄ UMARLI? (R.Pache)
ŚMIERĆ I UMARLI (R.Pache)
UFC 72 - ostateczna rozpiska
3124324897 raz na temat PosÄ gĂłw Oczyeszczenia
04.10.2008 - h.3B#1 - SpokĂłj/KrakĂłw
Shirty
Tanit diary
SĄD OSTATECZNYCzym jest sąd ostateczny
Jest to wielkie i ostatnie rozliczenie na końcu Tysiącletniego Królestwa, wielki dzień sądu, na którym muszą stawić się wszyscy bezbożni z wszystkich okresów. Po tym będzie istnieć tylko wieczne piekło i wieczne niebo.
Czas Bożej cierpliwości ma swój koniec. Od rebelii aniołów w niebie i upadku człowieka w raju Pan czekał z objawieniem swej sprawiedliwości. Długo czekał, aby grzesznicy się nawrócili i przyjęli Jego łaskę. Z niepojęta cierpliwością pozwalał niesprawiedliwym iść dalej ich złą drogą i ciągle występować przeciw Niemu. Teraz nadszedł moment sądu ostatecznego. Przez długi okres sprawiedliwość była wyszydzana, a ofiary zła pozornie na próżno wolały do nieba (Obj. 6,10). W końcu wybiła godzina wielkiego obrachunku.
Kto jest sędzią ostatecznego?
“I widziałem wielki biały tron i Tego, który na nim siedział” (Obj. 20,11). Tą wspaniałą osobistością nie jest nikt inny jak Chrystus, którego panowanie i sąd już dawno były przepowiedziane przez proroków. “Nie oddali się berło od Judy, ani buława od nóg jego, aż przyjdzie władca jego i jemu posłuszne będą narody" (1 Moj. 49,10).
“To, co niskie, będzie wywyższone, a co wysokie będzie poniżone. W gruzy, w gruzy, w gruzy obrócę je. Także ono nie pozostanie tak, aż przyjdzie ten, który ma do niego prawo; jemu dam je" (Ezech. 21,31-32).
“Ojciec... przekazał wszelki sąd Synowi... i dał Mu władzę sądzenia, bo jest Synem Człowieczym" (Jan 5,22.27).
“Bóg sądzić będzie ukryte sprawy ludzkie przez Jezusa Chrystusa" (Rzym. 2,16).
Bo “wyznaczył On dzień, w którym będzie sądził świat sprawiedliwie przez męża, którego ustanowił, potwierdzając to wszystkim przez wskrzeszenie go z martwych... Jezus przykazał nam też, abyśmy ludowi głosili i składali świadectwo, że On jest ustanowionym przez Boga sędzia żywych i umarłych" (Dz. Ap. 17,31; 10,42; zobacz również 2 Tym. 4,1).
Zniszczenie ziemi i niebios
“Przed Jego obliczem pierzchła ziemia i niebo, i miejsca dla nich nie było... Pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminą" (Obj. 20:11; 21:1).
Ziemia widziała zbyt wiele grzechów i wsiąkło w nią dużo krwi musi więc zostać zniszczona. Także niebo zbrukane rebelia aniołów musi być całkowicie zniszczone.
Sąd ten dokona się przy pomocy ognia. Tak jak kiedyś ziemia została zniszczona przez wody potopu, tak również “teraźniejsze niebo i ziemia na dzień sądu i zagłady bezbożnych ludzi mocą tego samego Słowa zachowane są... A dzień Pański nadejdzie jak złodziej wtedy niebiosa z trzaskiem przeminą, a żywioły rozpalone stopią ziemia i dzieła ludzkie na niej spłoną. Skoro to wszystko ma ulec zagładzie, jakimi powinniście być wy w świętym postępowaniu i w pobożności, jeżeli oczekujecie i pragniecie gorąco dnia Bożego, z powodu którego niebiosa w ogniu stopnieją i rozpalone żywioły rozpłyną się? (2 Ptr. 3,7.10-12). “Niebo i ziemia przeminą (Mat. 24,35). “Panie... niebiosa ... przeminą, ale Ty zostajesz” i jako płaszcz je zwiniesz, jako odzienie, i przemienione zostaną (Hebr. 1,10-12; Ps. 102,26-28). “Niebiosa rozwieją się jak dym, ziemia rozpadnie się jak szmata" (Izaj 51,6).
Czy nie uczą nas najnowsze odkrycia atomowe pojmowania, jak pewnego dnia spłoną w żarze żywioły i rozpadną się?
“Kształt tego świata przeminie" (1 Kor. 7,31), to znaczy jego forma, jego zewnętrzna struktura, lecz ma to niewielkie znaczenie, gdyż Stwórca pozostaje na wieki taki sam.
Bezbożni umarli staną przed sądem.
“I widziałem umarłych wielkich i małych, stojących przed tronem... I wydało morze umarłych, którzy się w nim znajdowali, również, śmierć i piekło wydały umarłych, którzy się, w nich znajdowali (Obj. 20,12.13).
Tak jak wszyscy wierzący staną przed tronem Chrystusowym, by otrzymać wynagrodzenie za swą służbę (2 Kor. 5,10), tak również wszyscy niewierzący będą musieli zdać sprawę przed swoim Sędzią. ... Wszyscy staniemy przed sądem Bożym. Bo napisano: “Jakom żyw, mówi Pan, ugnie się przede mną wszelkie kolano i wszelki język będzie Boga (Rzym. 14:10,11). “Nadszedł bowiem czas, aby się rozpoczął sąd od domu Bożego: a jeśli zaczyna się od nas, to jakiż koniec czeka tych, którzy nie wierzą Ewangelii Bożej. A jeśli sprawiedliwy z trudnością dostąpi zbawienia, to bezbożny i grzesznik gdzież się znajdą? (1 Ptr. 4:17,18).
“Bo jeśli otrzymawszy poznanie prawdy, rozmyślnie grzeszymy, nie ma już dla nas ofiary za grzechy, lecz tylko straszliwe oczekiwanie sądu i żar ognia, który strawi przeciwników... O ileż sroższej kary (niż w Zakonie Mojżeszowym), sądzicie, będzie godzien ten, kto Syna Bożego podeptał i zbezcześcił krew przymierza, przez którą został uświęcony, i znieważył Ducha Łaski! Znamy przecież Tego, który powiedział: Pomsta do mnie należy. Ja odpłacę... Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego" (Hebr. 10:26-31).
Tak więc wszyscy, którzy tu na ziemi zaprzeczali istnieniu Boga, staną przed Nim jako Sędzią. Będzie to uroczysta konfrontacja, której nikt nie uniknie! Podczas ostatniego ziemskiego sądu ludzie ..omdlewać będą z trwogi w oczekiwaniu tych rzeczy, które przyjdą na świat, i wtedy biadać będą wszystkie plemiona ziemi, i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach z nieba (Łuk. 21,26; Mat. 24,30). Jak to będzie podczas Sądu Ostatecznego, gdy wieczny los każdego jednego człowieka zostanie ustalony?
Każdy będzie sądzony według swoich uczynków
“I księgi zostały otworzone... i osądzeni zostali umarli na podstawie tego, co zgodnie z ich uczynkami było napisane w pismach" (Obj. 20,12.13).
Bóg ma dokładne księgi naszych uczynków
Te “księgi" bez wątpienia są także symbolem, bo Bóg ma wystarczająco dobrą pamięć i nie potrzebuje zapisywać tego, o czym chce pamiętać. Bardzo smutną myślą jest przy tym fakt, że grzesznikowi zupełnie, ale to zupełnie nic nie będzie zapomniane. ..Nie zapomnę nigdy wszystkich ich uczynków (Amos 8:7). Pan może w każdej chwili odtworzyć przed każdym grzesznikiem film jego życia. To przywołanie jego przeszłości całkowicie wystarczy, by każdy opuścił głowę i by spotkała go najsurowsza sprawiedliwość.
W straszliwy sposób wypełni się ostrzegające słowo proroka: Wiedzcie, że kara za wasz grzech was spotka (4 Moj. 32:23).
Pod sąd podlegają wszystkie uczynki bez wyjątku, Bóg sądzi:
- ukryte sprawy ludzkie - Rzym. 8:16 oraz
- niepotrzebne słowa: “Z każdego nieużytecznego słowa, które ludzie wyrzekną, zdadzą sprawa w dniu sądu" (Mat. 12:36)
- wszystkie bezbożne dzieła: “Oto przyszedł Pan z tysiącami swoich świętych, aby dokonać sądu nad wszystkimi, i ukarać wszystkich bezbożników za wszystkie ich bezbożne uczynki, których się dopuścili, i za wszystkie ich bezbożne słowa, jakie wypowiedzieli przeciwko niemu bezbożni grzesznicy” (Juda 14-15)
- grzechy młodości: “Raduj się, młodzieńcze, w swojej młodości i bądź dobrej myśli, póki jesteś młody. Postępuj tak jak każe ci serce, i używaj, czego pragną twoje oczy, lecz wiedz, że za to wszystko Bóg pozwie cię na sąd” (Ks. Kazn. 11:9).
- wszystkie uczynki bez wyjątku: “Bóg bowiem odbędzie sąd nad każdym czynem, nad każda rzeczą tajną - czy dobrą, czy złą (Ks. Kazn. 12:14).
Wszyscy, którzy nie wierzą, są zgubieni
“Nikt nie jest usprawiedliwiony z uczynków zakonu (które przykazał Boży Zakon).”bo napisano... Przeklęty każdy, kto nie wytrwa w pełnieniu wszystkiego, co jest napisane w księdze zakonu” (Gal. 2:16; 3:10).
Wszyscy zasłużyliśmy na tę, klątwę, bo miliony razy przekraczaliśmy zakon, i ponieważ nasz dobry czyn przed Bogiem nie jest doskonały, tak więc ,,wszystkie nasze cnoty są jak szata splugawiona” (Iz. 64:4).
“Ty jednak przez zatwardziałość swoją i nieskruszone serce, gromadzisz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia sprawiedliwego sądu Boga, który odda każdemu według uczynków jego... tych zaś, którzy o uznanie dla siebie zabiegają i sprzeciwiają się prawdzie, a hołdują nieprawości, spotka gniew i pomsta. Tak utrapienie i ucisk spadnie na duszę każdego człowieka który popełnia zło, naprzód Żyda, potem Greka” (Rzym. 2,5-9).
Wszyscy będą musieli milczeć
,,Wszyscy będą sądzeni według swoich uczynków. Nikt nie może się usprawiedliwiać... Niemożliwe będzie zaprzeczenie lub zrzucenie winy na kogoś innego lub na Boga. Wtedy Słowo Ewangelii Jana 16,8 -11 znajdzie w ostatnie wypełnienie: Niewierzący zostaną ukarani z powodu grzechu, że nie uwierzyli w Jezusa Chrystusa i sprawiedliwość, na równi z księciem tego świata, który wraz z nimi zostanie stracony do ciemności. Spełni się to, co powiedział Paweł:
“Aby wszystkie usta były zamknięte i aby świat cały podlegał sądowi Bożemu... Nie ma ani jednego sprawiedliwego. Nie ma ani jednego, który by czynił dobrze.. Nie ma różnicy: gdyż wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej” (Rzym 3:19,10,12,23).
Jak sądzeni będą ci którzy nie słyszeli ewangelii
Istotnie, bardzo często pada pytanie, jaki będzie los, usprawiedliwienie tych, którzy żyli przed Chrystusem lub nie słyszeli ewangelii. Pismo Święte nie pozostawia nas bez odpowiedzi
Każdy będzie sądzony według światła, jakie otrzymał:
,,Bo ci, którzy bez zakonu zgrzeszyli, bez zakonu też poginą, a ci którzy w zakonie grzeszyli, przez zakon sądzeni będą” (Rym. 2,12)
To, co Paweł pisze o zakonie, dotyczy również ewangelii. Kto ją usłyszał, ten jest odpowiedzialny jest przed Bogiem. Rodzaj ludzki, który odrzucił poselstwo i cuda Jezusa w dzień sądu zostanie potępiony przez królową Południa (Sabę) i ludzi z Niniwy (Łuk. 11:31,32). ,,Biada tobie Chorazynie, biada tobie Betsaido, bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się te cuda które są u was, dawno by w worze i popiele pokutowały. Ale powiadam wam: Lżej będzie Tyrowi i Sydonowi w dniu sądu aniżeli wam (Mat. 11:21,22).
Pan Jezus powiedział do swoich uczniów: “A gdyby kto was nie przyjął i nie słuchał słów waszych, wychodząc z domu lub z tego miasta, strząśnijcie proch z nóg swoich. Zaprawdę powiadam wam: Lżej będzie w dzień sądu ziemi sodomskiej i gomorskiej niż temu miastu (Mat. 10:14,11).
“Ten zaś sługa, który znał wolę pana swego i nic nie przygotował i nie postąpił według woli jego, odbierze wiele razów. Lecz ten, który nie znał, choć popełnił coś karygodnego, odbierze niewiele razów. Komu wiele dano, od tego wiele będzie się żądać, komu wiele powierzono, od tego więcej będzie się wymagać" (Łuk. 12:47,48).
Jezus do fałszywych wierzących swego czasu powiedział: “Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, że zamykacie Królestwo Niebios przed ludami.” że pożeracie domy wdów i to pod pokrywką długich modlitw: dlatego otrzymacie surowszy wyrok (Mat 23:13,14).
Poganie również pociągnięci są do odpowiedzialności bez znajomości ewangelii
Według Pawła Bóg zapewnił ludziom trzy objawienia:
1. Stworzenie: “w którym może być widziana niewidzialna Jego istota, to jest wiekuista Jego moc i Bóstwo (Rzym. 1,20).
2. Sumienie: w którym Bóg napisał “treść zakonu" pojęcia dobra i zła (Rzym. 2,14-15).
3. Pismo Święte: największe objawienie, w którym oznajmiona została grzesznikowi miłość i sprawiedliwość Boża, jego zbawienie, jego kara (Rzym. 2,17 i następne).
Poganie korzystają na razie z dwóch pierwszych objawień. Wszyscy oni byli nieposłuszni i nie mają przed Bogiem żadnego usprawiedliwienia (Rzym. 1:20,21). Oczywiście Żydzi i tak zwani chrześcijanie, którzy posiadają Słowo Boże, mają jeszcze mniej szans na usprawiedliwienie, jeżeli nie postępują według niego (Rzym. 2:1).
Bóg nie zostawia żadnego Swojego stworzenia, lecz próbuje wszelkimi środkami je pozyskać.
Jezus uczy nas, że Trójca wspólnymi siłami próbuje doprowadzić wszystkich do zbawienia:
Ojciec: “I będą wszyscy pouczeni przez Boga [Ojca]" (Jan 6:45).
Syn: “A gdy Ja wywyższony będę ponad ziemię, wszystkich do siebie pociągnę" (Jan 21:32). “Oto stoję u drzwi i kołaczę, jeśli ktoś usłyszy głos mój i otworzy drzwi, wstąpię do niego" (Obj. 3:20).
Duch Święty: “On przekona świat o grzechu sprawiedliwości i o sądzie" (Jan 16:8).
Jesteśmy przekonani, że w życiu każdego człowieka jest chwila, kiedy o ile jest on szczery, musi zawołać: “To palec Boży!" (2 Moj. 8,15). Natura mówiła do niego, jego sumienie przekonywało go o grzechu, a Duch Święty pukał do jego drzwi, by wzbudzić w nim tęsknotę za życiem wiecznym. Niestety, większość tych ludzi pozostaje chętniej w ciemności, gdyż nie chce uwolnić się od swych grzechów (Jan 3,19).
Lecz dla szczerych dusz (jakie na szczęcie w każdym czasie się zdarzają) urzeczywistnia się wspaniała obietnica. “Światłość świeci prawym w ciemności" (Ps. 112,4). W cudowny sposób objawia się im Bóg lub posyła posłańca, jak miało to miejsce w przypadku Korneliusza i dworzanina z kraju murzyńskiego (Dz. Ap. 10,10-20; 8,26-2). Gdy wybija jego godzina, każdy człowiek otrzymuje wystarczającą dozę światła, by przyjąć lub odrzucić Boga, i ponosi za to całkowitą odpowiedzialność. Czas ten ma miejsce wtedy, gdy Bogu się spodoba - i jest to jak w Księdze Hioba napisano "raz lub dwa" w życiu. A potem, gdy się odrzuci zbawienie, jest już tylko straszkiwe oczekiwanie sądu i żar ognia który strawi przeciwników.
Czy może zostać zbawionym nieświadomy lecz szczery poganin?
Co stanie się z poganinem, który świadomy jest grzechu swego i szczerze żałuje, lecz nigdy nie miał okazji słyszeć głoszonej ewangelii? Wierzymy, że wszystko wiedzący Bóg wie, czy ten człowiek przyjąłby Prawdę, gdyby była mu ona głoszona, czy nie. Poza tym nie wiemy, czego Bóg dokona przed śmiercią tego grzesznika, aby wypełnić w stosunku do niego obietnice zawartą w Ewangelii Jana 6,45 i 12,32. Jeżeli On przebaczy temu człowiekowi, to nie uczyni tego w żadnym wypadku z powodu jego szczerości, lecz dzięki śmierci Jezusa Chrystusa, Który odpokutował za grzechy całego świata. (1 Jana 2,2).
W podobny sposób otrzymają przebaczenie przejęci skrucha grzesznicy ze Starego Testamentu dzięki Mesjaszowi, który pewnego dnia miał się pojawić, by w ich miejsce ponieść śmierć. Cudzołożny i grzeszny Dawid wiedział, że jego wykroczenia zostaną mu darowane (Ps. 32,1-5). Według zakonu byłoby to niesprawiedliwe i można by postawić pytanie, czy Bóg przez to nie staje się towarzyszem złego. Lecz gdy później Swemu jedynemu Synowi kazał umrzeć za nas wszystkich na krzyżu, w ten sposób okazał swą doskonałą sprawiedliwość "pobłażliwie odnosząc się do przedtem popełnionych grzechów".
Jeżeli ofiara Chrystusa mogła zbawić mało oświeconych ludzi Starego Testamentu, czy nie może tedy mieć to miejsca w stosunku do nieświadomych pogan, którzy całym sercem posłuszni są stosownie do oświecenia, jakie otrzymali?
Można by może powiedzieć: "Jeżeli tak, to dlaczego prowadzi się ewangelizacje wśród pogan? Przecież ci, który spośród nich są szczerzy i tak będą zbawieni." Kto tak mówi nie docenia należycie dwóch rzeczy:
1. Ilu jest szczerych pogan w tych okropnych ciemnościach, w jakich żyją? Ich ciała są powalone ich sumienia zepsute, ich serca zamieszkują złe duchy. Chciejmy mieć litość dla ich cierpień i pośpieszmy przynieść im zbawienie. Otrzymaliśmy tak wiele, że o wiele więcej wymaga się od nas. Strzeżmy się, abyśmy nie zamknęli naszych uszu na wołanie apostoła Pawła: “Ale jak mają wzywać tego, w którego nie uwierzyli? A jak mają wierzyć w Tego, o którym nie słyszeli? A jak usłyszeć, jeżeli nie ma tego, który zwiastuje?... Wiara tedy jest ze słuchania (Rzym. 10:14.17). Jak możemy się usprawiedliwiać, jeżeli zaprzestaniemy przekazywania tak wielkiego zbawienia?
2. Czyż życie najlepszego nawet poganina nie jest straszne, bo obciążone przez jego własny i otaczający go grzech, oraz bez niebiańskiej pociechy i bez nadziei na wieczność? Jakże może ten człowiek cieszyć się radością i pokojem zbawienia, których tak pragnie? Czy wolno nam egoistycznie cieszyć się błogosławieństwami, nie odczuwając palącej potrzeby podzielenia się nimi z poganami? Nie, nic nie może uwolnić nas od obowiązku niesienia ewangelii wszystkim duszom, pomocy wszystkim, którzy są pod władzą szatana i grożącej im wiecznej kary.
Księga żywota
Powróćmy do obrazu sądu ostatecznego: “Również inna księga, księga żywota, została otwarta... I jeżeli ktoś nie był zapisany w księdze żywota, został wrzucony do jeziora ognistego... Kto zwycięży... nie wymaże imienia jego z księgi żywota... A wszyscy mieszkańcy ziemi oddadzą mu (zwierzęciu) pokłon, każdy którego imię nie zapisane jest w księdze żywota Baranka, który został zabity (Obj. 20:12,15; 17:8; 13:8.).
“W owym czasie wybawiony będzie lud twój, każdy, kto jest wpisany do księgi żywota" (Dan. 12:1).
Paweł mówi o swoich pomocnikach: “których imiona zapisane są w księdze żywota" (Fil. 4:3).
Gdy Mojżesz wystąpił w imieniu swego ludu, prosił: Teraz, racz odpuścić ich grzech, lecz jeśli nie, to wymaż, mnie ze swojej księgi, która napisałeś. I rzeki Pan do Mojżesza: Tego, kto zgrzeszył przeciwko mnie, wymażę z księgi mojej (2 Moj. 32,32-33). A psalmista mówi o bezbożnych: ..Niech będą wymazani z księgi życia, a ze sprawiedliwymi niech nie będą zapisani! (Ps. 69,29). “Wy weszliście do zebrania pierworodnych, którzy są zapisani w niebie (Hebr. 12:22,23).
Jezus mówi:. “Wszakże nie z tego się radujcie, że duchy są wam podległe, radujcie się raczej z tego, iż imiona wasze w niebie są zapisane” (Łuk. 10,20).
Przeto Bóg wszystkich, którzy przez wiarę są zbawieni, wpisuje do Swej księgi. Lecz za późno będzie uwierzyć dopiero w chwili sądu ostatecznego. Wtedy zostanie otwarta księga żywota i ten, którego imię jest tam zapisane, będzie ostatecznie zgubiony. Zanim Bóg ostatecznie potępi wszystkich grzeszników, na podstawie ich uczynków, uczyni pewnego rodzaju sprawdzian. W ten sposób przypomni im, że mogliby uniknąć piekła, gdyby nie zlekceważyli Jego łaski.
Bóg z góry zna imiona tych, którzy uwierzą w Jego Syna i Wpisał ich do Swej księgi przed początkiem świata (Rzym. 8:29; 1 Ptr. 1:2), Lecz jakkolwiek może się to wydawać naszemu rozumowi absurdalne, jednak ustawicznie jesteśmy zachęcani, by dziś uwierzyć, teraz poznać Zbawiciela (2 Kor. 5,20: 6,2; Hebr. 3,12-15). Wtedy zrozumiemy, że imiona zapisane są w niebie, a nasze serca przepełni radość.
Jakimi głupcami są ludzie, którzy odrzucają jedyny środek umożliwiający zbawienie: A jak lekko to czynią! Wyobraźmy sobie, że do zgromadzenia wdarli się mordercy - obwieścili, że o północy wszyscy zostaną zastrzeleni. “Lecz - dodaliby - kładziemy tutaj zeszyt. Kto się do niego wpisze, będzie oszczędzony”. Czyż wszyscy bez wyjątku nie rzuciliby się do tego zeszytu, by znaleźć się na liście ułaskawienia? A czy nie jest to niepojęte, że tak niewielu tak bardzo przed Bogiem obciążonych grzeszników troszczy się o to, by darmo wybawionym być od wiecznego potępienia?
Jak już powiedzieliśmy, podczas sądu ostatecznego za późno będzie na wpisanie się do księgi żywota. Zdaje się również, że żaden z wybrańców wpisanych do księgi nie stanie przed Sędzia (może poza wybranymi z Tysiącletniego Królestwa, którzy nie zmartwychwstali, lecz są zbawieni). W czasie pochwycenia zboru, Pan sprawdzi służbę każdego, by ustalić, na jaką zapłatę zasłużył, lecz jego zbawienie jest pewne, “nie stanie on przed sądem", bo nie ma “nic godnego potępienia w tych, którzy są w Chrystusie Jezusie" (Jan 5:24; Rzym. 8:1). Przed wielkim białym tronem każdy sądzony będzie według swych uczynków. Po tym fakcie na pewno nikt nie mógłby być zbawiony. Czy zbór nie jest obecny podczas sądu ostatecznego? Tak, jest. Wszyscy muszą być obecni podczas wielkiego sądu nad rodzajem ludzkim; jedni, by zostać przez swego Zbawiciela uświetnieni, drudzy, by być potępieni. Na początku Tysiącletniego Królestwa po obu stronach Jezusa Chrystusa usiądą na tronach sędziowie (Obj. 20:4). Wolno nam sądzić, że święci będą mogli wziąć udział wraz ze swym Panem w sądzie nad światem, jak również w sądzie nad aniołami (1 Kor. 6:2-3).
Koniec śmierci i piekła
“Śmierć i piekło wydadzą umarłych, którzy w nich byli... śmierć i piekło zostały wrzucone do jeziora ognistego; to jest druga śmierć” (Obj. 20:13).
Pierwsza śmierć jest śmiercią cielesną, poprzez którą opuszczamy ten świat. Druga śmierć spotyka bezbożnych na drugim świecie.
Ponieważ drugi świat następuje po ziemi, normalną rzeczą jest, że pierwsza śmierć ustępuje miejsca drugiej. Byli “śmiertelni" są od teraz w niebie lub w ognistym jeziorze. Następnie wypełnia się Słowo Apostoła Pawła: “Bo On musi królować, dopóki nie Położy wszystkich nieprzyjaciół pod stopy swoje. A jako ostatni wróg zniszczona będzie śmierć" (1 Kor. 15, 25-26).
Używając słowa “piekło” (dokładne tłumaczenie: kraina umarłych) mamy na myśli pewnego rodzaju więzienie śledcze, gdzie niewierzący przebywają do dnia sądu ostatecznego. W tym momencie wszystko przejściowe się skończy i mieszkańcy krainy umarłych zostaną wrzuceni do “ognistego jeziora”, to znaczy do wiecznego piekła, które się w tym momencie zacznie.
Ogłoszenie wyroku
“Jeżeli ktoś nie był zapisany w księdze żywota, został wrzucony do jeziora ognistego" (Obj. 20,15).
Musimy wyjaśnić tu pozorną sprzeczność: Jezus przyszedł, by zbawić grzeszników i odpokutować za grzechy całego świata. Tak więc ludzie nie giną z powodu swego grzechu, lecz dlatego, że nie przyjęli Bożej łaski: “Kto wierzy w Niego, nie będzie sądzony, kto zaś nie wierzy, już jest osądzony, dlatego że uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego..." On (Duch Święty) przekona świat o grzechu... gdyż nie uwierzyli we Mnie (Jan 3:18; 16:8-9).
Tak więc przez wiarę jest się zbawionym, a przez niewiarę straconym, na skutek odmowy zapisania swego imienia do księgi żywota. Kto odrzucił łaskę Bożą, pozostaje na gruncie zakonu. Na tym gruncie może być sądzony tylko na podstawie swych uczynków. Jak już widzieliśmy, otrzyma on dokładnie to, na co zasłużył, a Zakon potępi go bez litości.
Jakie ważne jest zapisanie się w księdze żywota! Niektórzy do ostatniej chwili robią sobie fałszywe nadzieje, że w owym dniu powiedzą do Pana: “Panie, Panie, czyż nie prorokowaliśmy w imieniu Twoim i w imieniu Twoim wypędzaliśmy demonów, i w imieniu Twoim nie uczyniliśmy wielu cudów? A wtedy On powie im: Nigdy was nie znałem. Idźcie precz ode mnie wy, którzy czynicie bezprawie (Mat, 7,22.23).
“Udziałem zaś bojaźliwych (można by to przetłumaczyć: tchórzliwych, którzy nie mogli zdecydować i nie mieli odwagi na zerwanie z grzechem) i niewierzących (jak się słyszało na początku tej listy, gdyż odrzucenie zbawienia jest największym grzechem), i skalanych, i zabójców, i wszeteczników, i czarowników, i bałwochwalców i wszystkich kłamców będzie jezioro płonące ogniem i siarka. To jest śmierć druga" (Obj. 21,8).
Abyście pewnego dnia nie popadli w takie samo potępienie, “upomina Bóg przez nas; i w miejsce Chrystusa prosimy: Pojednajcie się z Bogiem... oto teraz czas łaski, oto teraz dzień zbawienia” (2 Kor. 5:20; 6,2).
Przyjmijmy łaskę dziś, bo jutro może być już za późno.
Rene Pache
za: http://chrzescijanie.info/doktryna/sados.htm
